این عقده را پیش چه کسی باید باز کنم چگونه گره این عقده را بازکنم که بتواند درد و رنج دل شکسته ام را بازگو کند و این دل ، التیام یابد. دردی که از نامردی روزگارِ یا از نامردی مردم روزگارِ و یا شاید هر دوش ، ولی اونی که این روزگار رو می سازه مردمش اند روزگارهیچ کاره است . وقتی برای اولین بار تصمیم گرفتیم نشریه ای را با نام تاورژ به عرصه ظهور برسانیم وقتی برای اولین بار جمع شدیم که تاورژ را زنده کنیم واستعدادها و نبوغ خود را محک بزنیم تا ببینیم چند مرده حلاجیم وقتی با تمام صادقات باطن و روح و جسم بخصوص زبان ، پا به عرصه و میدان گذاشتیم و با فداکاری در حق همدیگر سعی مان بر این بود تا به نتیجه برسیم نتیجه ای که سخت بود ولی شیرین و با حلاوت ، به شیرینی شیرینیهایی که در طول عمرمان خورده ایم و لذت آنی برده ایم با این تفاوت که شیرینی این پیروزی می توانست جاودانه باشد وقتی که این نهال ضعیف اما امیدوار با تمام سادگی اش توانست رقیبان سر سخت وقدرتمند خود را پشت سر نهد انگارغرور و تکبر و عجب وجود تمامی اعضاء گروه را گرفت وقتی که بعد از مدتی ،دوباره در طرح کنارهم نشستیم با تیکه انداختن به هم و نیش زبان شروع به کار کردیم مثل سالهای قبل دل پاک و معصوم نبود هر کدام بتی را تراشیده بودیم خیلی عظیم و قدرتمند وگستاخ وووووووو وهزاران و دیگر.یکی با پشت میز نشستن کلاس و افه گرفتن ، یکی با اداره جاتی شدنش یکی با تحریم اقتصادی شدن ازطرف باباش که میگفت باید جایی فعالیت کنی که درآمد داشته باشه نه اینکه خشک و خالی ، یکی افه دانشگاه رفتنش روگرفته بود یکی انجمنی بودو فرصت برای کارهای نشریه و سازمان رو نداشت ،یکی با غرلند مشغول جمع آوری مطالب و بستن نشریه بود بماند که چه ها گذشت و چه ها کردند ... و من این وسط هاج و واج مانده بودم که چطور و با چه روشی می تونم اینها رو بهم متصل کنم تا بتونیم سر وته این نشریه چند ساله روجمع کنیم و به جشنواره بفرستیم نشریه ای که اصلاً جان نداشت وقبل از تولد درنطفه خفه شده بود ، مرده بود. روح نداشت تا با خواننده سخن بگه وهردوجان بگیرند . حال من و دیگریاران قدیمی هر آنچه از یدمان بر می آید دریغ نمی کنیم تا با ارائه مجله تصویری تاورژ نام و یاد و خاطره آن را در این جشنواره بر سر زبانها بیندازیم وبه همه بگوییم که جوانان ایرانی( به خصوص تاورژی ها ) در اوج اختلافات سلیقه ای هم یکدل و یکرنگ خواهند ماند و همه بدانند که دوستی هاییکه بر اساس صداقت و پاکی بنیان نهاده شود جاودانه است
پس منتظریم به جمع بیا.
و اما چرا تاورژ؟!
در کتیبه سارگن دوم پادشا ه آشور در سال 714 پیش از میلاد به نام تبریزاشاره شده است که (تواریر تارونی ) بوده که نزدیک ترین لفظ به تاورژ یا تورژ میباشد .در قرن های سوم و چهارم میلادی ، تبریز شهری بسیار معروف بوده است . برای اولین بار خاندان روادیان در قرن چهارم هجری قمری تبریز را پایتخت خود قرار داند. تبریز در دوره ی قبل از اسلام خصوصا در دوره ساسانیان از مراکز مهم نظامی و دفاعی و در دوره روادیان ، سلجوقیان ،ایلخانیان ، جلایریان ، ترکمانان و صفویه پایتخت رسمی کشور و در دوره قاجار ولیعهد نشین بوده است و بالاخره در دوره معاصر پرچمدار نهضت مشروطیت و انقلاب اسلامی بود .وجه تسمیه اسم تبریز. تاورژ یک کلمه مادی ، کردی ، پهلوی است و به معنی محلی است که آفتاب بر آن می ریزد. تحول اسمی تبریز بر این گونه می باشد : تارماکیس ، تاوراکیسا ، تارماکیزا ، تاوراکیس ، تاورس ، تاورژ ،توریس ، توریز ، توبریز ، تیویریز ، تبریز می باشد پس حداقل فاصله زمانی دال بر وجود شهر تبریز به بیش از هفتصد سال قبل از میلاد مسیح بر می گردد.